Het lijkt wel voorjaar vandaag, de vorst is uit de lucht. En als we weer zonder handschoenen aan de lijn kunnen staan, dan is dat weer eens een mooi moment om het aantekenschriftje mee te nemen!

In de eerste seizoenshelft heeft onze D5 veel strijd geleverd maar nog weinig punten mee naar huis kunnen nemen. Eens kijken of we na de winterstop die inzet eens wat vaker kunnen verzilveren.
Vorige week, uit bij ASW, hebben onze kanjers de goede voornemens gelijk in de praktijk kunnen brengen. Een prachtige overwinning met een score van maar liefst 5-1. Goed voor het doelsaldo maar vooral ook een grote sprong voorwaarts in het klassement. Van één na onderste rechtstreeks tussen de middenmoters. Goede zaken gedaan dus!
Vandaag vol goede moed op bezoek bij Alphia, eens kijken of we deze positieve flow kunnen vasthouden! Onze boys en girl zetten gelijk druk. Binnen een paar minuten resulteert dit in de openingstreffer door Joran. Zo, die voorsprong kunnen we maar weer alvast hebben. Dat kijkt toch iets prettiger. Maar Alphia staat niet voor niets in de bovenste regionen; zij vallen voortdurend aan. De verdediging draait weer op volle toeren. Alphia is veel op onze helft maar slaagt er niet in om onze keeper Fahrzad te passeren. Maar de druk wordt groter... Damien knokt voor alles wat hij waard is tegen zijn spits die bijna 2 koppen groter is. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat hij ook 2 koppen beter is! Het wordt spannend, de druk wordt opgevoerd door Alphia. En hoe lang duurde zo'n helft ook alweer? We snakken naar de rust. De scheids heeft er kennelijk lol in, hij vergeet zijn tijd, onder het mom: 'mijn wekkertje gaat nog niet'. Gelukkig zijn onze coaches wel scherp en gaat er een vriendelijk doch dringend verzoek uit om het pauzesignaal te fluiten. En zo gaan we de kleedkamer in met een 1-0 voorsprong. Weer even een limootje en een peptalk en daar komen onze gladiatoren weer in de arena. Alphia is duidelijk niet genegen om punten weg te geven vandaag en blijft continue druk zetten. Onze D5 laat zich echter niet zomaar wegzetten en houdt lang stand. Aanvallen van beide kanten, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de druk van Alphia net iets groter was. En waar wij al voor vreesden werd waarheid, Alphia maakt de gelijkmaker rond de 20e minuut van de tweede helft. Oei, oei, hou vast jongens. Wat aanvallen heen en weer maar echt gevaar komt daar niet uit. En dan, in de 25e minuut... Alphia valt aan, een onhoudbaar schot. En de achterstand van 2-1 is een feit. Balen maar het is niet anders. Het lukt onze boys en girl niet meer om het tij te keren. Moegestreden horen zij bij deze stand het eindsignaal. Jammer maar helaas. In ieder geval hard gewerkt, dat mag ook gezegd! Volgende week weer een nieuwe ronde en daarmee nieuwe kansen!