Rond kwart over elf werd er in Gouda afgetrapt tegen de club met dezelfde naam als de plaats. Beide teams hadden hun eerste twee competitiewedstrijden ruim gewonnen en op papier zou het een spannende wedstrijd kunnen worden.
Onze mannen begonnen goed aan het duel en de tegenstander werd vastgezet op de eigen helft. Er was al snel een kans voor Yorick maar die schoot naast na aangeven van Appie. Na een minuut of zes kwam er een aanval van Gouda op links en de bal kwam ongelukkig tegen Rahman zijn hand aan. Vroeger zouden de meeste scheidsrechters het afgedaan hebben als aangeschoten hands maar tegenwoordig wordt gemakkelijk de bal op de stip gelegd...en zo geschiedde: 1-0 voor Gouda.
Nog geen vijf minuten later rondde Timo van dichtbij af na een vrije trap op rechts net buiten het strafschopgebied: 1-1. Na ongeveer een kwartier spelen verloren onze jongens het overwicht en werd het een gelijkopgaande strijd. Na een klein half uur spelen werd er een achterbal niet goed geraakt en konden de tegenstanders met een 2-1 voorsprong de kleedkamers opzoeken, ondanks een kanonskogel van Appie in de 32ste minuut die nog net werd weggetikt door de keeper uit de linker bovenhoek.
De tweede helft was nog geen minuut oud toen er een overtreding werd gemaakt net buiten het strafschopgebied. De penalty en vrije trappen specialist van Gouda mocht aanleggen en wist dit buitenkansje goed in de rechterbovenhoek te krullen, Yoeri zat er nog wel aan maar het werd toch 3-1. Yorick had vervolgens de 3-2 kunnen maken maar de Goudse keeper verkleinde zijn goal goed. Niet veel later had Rahman pech en kopte in eigen doel na een voorzet van de tegenstander: 4-1. Niet verdiend en geflatteerd maar zo kan het gaan in het voetbal. Vervolgens schoot Yorick de 4-2 binnen en was er nog ruim een kwartier te spelen. Zou het nog kunnen? Het zat er helaas niet meer in, passes kwamen niet aan en afgeslagen ballen leken wel altijd voor de tegenstander te zijn. Enkele spelers leken wat mat...of waren ze gewoon moe aan het worden? Gouda scoorde eerst nog de 5-2 (in feite hun eerste velddoelpunt uit een aanval) voordat Appie het mooiste doelpunt van de wedstrijd maakte: een poeier van zo'n 25 meter. Eindstand 5-3.