(door Jan Verwoerd)

Op 1 augustus is - toch onverwachts - Niek van Holstein op 82-jarige leeftijd overleden. Enige tijd geleden werden bij Niek tumoren ontdekt, maar hij voelde zich desondanks vrij goed. Een hersenbloeding die hem op vrijdag 26 juli trof, is hem noodlottig geworden. Een man met een groot Boyshart is niet meer.

"Rooie Niek" zoals de meeste, vooral oudere Boysmensen hem kenden, werd lid van Alphense Boys toen hij 16 jaar oud was, nadat hij met succes zijn opleiding aan de ambachtsschool had afgerond. Na twee jaar in de jeugd te hebben gespeeld en vervolgens een paar jaar "tegen het eerste aan zat", maakte hij op zijn 23e zijn debuut in Boys 1. Als fysiek sterke middenvoor was hij een constant gevaar voor de tegenstander. Scoren ging hem gemakkelijk af; in zijn meest productieve seizoen was hij goed voor 24 goals. Uit een interview met Niek uit 1995 citeer ik: "Ik speelde altijd met 100% inzet. Door mijn lengte en postuur dwong ik respect af en zelf schuwde ik de strijd ook niet!" Dit citaat is kenmerkend voor Niek. Wat Niek ook deed, hij ging er altijd voor.

Sportief hoogtepunt was het kampioenschap in het seizoen 1965/1966. Met Niek als aanvoerder versloeg Boys 1 het Leidse VNA aan de Boshuizerkade en zo keerde het talentvolle team terug naar de 1e Klasse van de Leidse Voetbalbond. Op bijgaande foto van het kampioensteam prijken - naast Niek (staande 4e van links) - andere illustere Boysspelers zoals Henk Dongelmans, Jan en Gerard Wortman, Kees de Rijk, Anne Zuiderhof en Adriaan Lagendijk.

Niek heeft negen seizoenen in het 1^e elftal gespeeld (de laatste periode als stopperspil); daarna acteerde hij tot zijn 48^e met heel veel plezier in lagere teams. Maar niet alleen sportief gezien was Niek goud waard voor de club. Ook buiten de lijnen was hij altijd zeer actief. Hij was bij alles en nog wat betrokken; van het grasmaaien van de oude velden aan de Bosparkweg tot het aanbouwen van douches aldaar, van het “ophalen” van de lotto- en totogelden van 1960 tot 1990 tot aan het (mede)bouwen van het clubgebouw in 1970 op de Bijlen. Maar dat was nog lang niet alles. Ook aan de bouw van de huidige tribune heeft Niek zijn bijdrage geleverd. Uit het minutieus door “uitvoerder” Kees de Rijk bijgehouden logboek blijkt dat Niek daar maar liefst 241 uur aan heeft besteed. Gelet op al deze activiteiten werd Niek in 1994 uitgeroepen tot “Steunpilaar van de vereniging”.

Na zijn werkzame periode werd Niek lid van de dagploeg. Vijf ochtenden in de week was hij aan het  schoonmaken, schilderen, lassen, netten maken, noem maar op.

Vanaf 2007 verscheen hij nog drie ochtenden in de week bij Alphense Boys. Niets was hem teveel (zoals uit de foto’s blijkt) en hij deed alles steeds, nou ja, bijna steeds, met plezier. Het verbaasde dan ook niemand dat hij tijdens de ledenvergadering van 14 november 2011 onder luid applaus zeer verdiend werd benoemd tot erelid.

Zijn fysieke gesteldheid leidde ertoe dat hij de afgelopen periode -  tot zijn spijt – zijn werkzaamheden bij de dagploeg moest staken. Hij volgde wel, zoals hij dat als liefhebber van het spelletje sinds jaar en dag deed, de wedstrijden van het eerste elftal. Ook al vond hij het vertoonde spel “niet altijd even geweldig”, hij was er altijd. Om tijdens de rust en na afloop met zijn vaste maten op een barkruk een lekker biertje te drinken en na te praten over de wedstrijd. Eén barkruk blijft in het vervolg leeg. “Rooie Niek”, een man met een groot Boyshart, is niet meer; we zullen hem missen.