Jens Toornstra liet zich onlangs interviewen door de Boys-junioren Joshua (D2) en Daniël (E-top). Aanleiding: het vierde Jens Toornstra Toernooi dat zondag 26 augustus a.s. bij Alphense Boys wordt gehouden. Ze voelden de Feyenoorder flink aan de tand. Esther Daniëls zette de vragen en antwoorden op een rij.

Het moet toch een vreemde gewaarwording zijn. Jarenlang loop je vrij onopgemerkt rond op je cluppie, maar eenmaal prof geworden draaien ineens alle hoofden jouw kant uit. De kantinejuffrouw heeft zelfs haar haar geföhnd en in plaats van het gebruikelijke bakkie troost wordt er ineens taart met champagne geserveerd. Het moet niet gekker worden! Gelukkig zijn er dan twee jeugdige voetballers - Daniël (E Top) en Joshua (D2) - die je ongegeneerd het hemd van het lijf vragen. Hè, hè, je voelt je eindelijk weer thuis bij de Boys...

De zon schijn uitbundig als Jens Toornstra het terrein van Alphense Boys betreedt. Vandaag ondertekent hij samen met voorzitter Dennis Captein en sponsor Peter Kooij (Horesca Horecavo) een nieuwe, driejarige overeenkomst voor het Jens Toornstra Toernooi. Met ruim 160 ingeschreven teams is dit evenement uitgegroeid tot het grootste eendaagse jeugdtoernooi, waaraan Jens graag zijn naam verbindt. Terwijl hij buiten de vlag van de sponsor hijst, lezen Joshua en Daniël nog één keer hun vragen door.

Wat vind u ervan dat er een toernooi naar u vernoemd is?
"Hartstikke leuk natuurlijk. Dit is toch mijn ouwe club, en dat de Alphense Boys zo’n groot toernooi neerzetten, vind ik superknap. Het zal voor mij alleen lastig worden om er bij te zijn, want die middag speelt Feyenoord uit tegen Heerenveen. Ik ga wel voor jullie duimen!"

Op welke leeftijd begon u met voetballen?
"Oh, al zolang als ik me kan herinneren. Mijn vader was ook altijd aan het ballen en ik liep daar gewoon achteraan. Ik denk dat ik een jaar of vijf was toen ik bij een club ging. TAVV was dat toen nog, in Ter Aar. Ik heb ook nog even geturnd, maar ik vond dit spelletje gewoon veel leuker."

Wat maakt u liever, een mooie goal of een mooie assist?
“Natuurlijk scoor je nooit alleen, maar als ik heel eerlijk ben, maak ik dan toch liever die goal. De euforie van dat moment is gewoon groter. Ik loop wel meteen naar degene toe die de assist gaf, om hem daarvoor te bedanken. Verder ben ik niet echt van de grote gebaren. Je zult mij niet snel mijn shirt zien uitrekken en ook geen Fortnite dansje zien maken ofzo.”

Wat was dan uw mooiste doelpunt?
"Dat is dan toch de 2-0 tegen Sparta in december 2016. Er kwam een lange bal op rechts die ik met de borst aannam. Na een een-tweetje met Rick Karsdorp knalde ik ‘m van veraf keihard in de rechterbovenhoek. Echt, ik kan het nu nog tien keer proberen en dat lukt het me niet, maar op dat ene moment viel alles samen."

Klopt het dat u alleen in De Kuip scoort?
"Nou, het is natuurlijk wel de allermooiste plek om te scoren! Verder is die zogenaamde Uit-fobie echt zo’n verhaal dat de pers graag in stand houdt. Gelukkig heb ik laatst ook tijdens een uitwedstrijd gescoord, dus ik hoop dat ik die vraag nooit meer hoef te beantwoorden." (knipoog naar de jongens)

Wie was uw favoriete trainer bij Alphense Boys?
"Oeh, dat is een moeilijke, want ik heb van iedere trainer weer iets anders geleerd. Henk van ’t Hof was er heel fel op dat je bij balverlies niet in je teleurstelling bleef hangen. Hup, doorgaan en meteen die bal weer terughalen; daar heb ik veel aan gehad. Van Serge Lopez herinner ik me vooral zijn vrolijkheid en gezelligheid. We hebben toen ontzettend veel lol met elkaar gehad en ik geloof oprecht dat zo’n goede sfeer net zo belangrijk is als presteren."

Wie is uw grootste voorbeeld?
"Dat zijn mijn ouders, vooral vanwege de manier waarop zij in het leven staan. Zij zijn gewoon trots op de persoon die ik ben, en niet op de prestaties die ik lever. Dankzij hen ben ik ook gewoon mezelf gebleven en geloof me, dat zie ik wel eens anders in de proefvoetballerij. Ik woon nog steeds in Ter Aar, ik kom nog regelmatig bij TAVV en ik heb ook nog dezelfde vrienden als vroeger. Die zijn trouwens ook nog steeds voor Ajax, jammer genoeg, dus ik word echt niet op handen gedragen."

We bedoelden eigenlijk uw grootste voorbeeld als voetballer.
"Ah, sorry! Nou, dan denk ik graag terug aan Dennis Bergkamp toen hij nog voor Arsenal speelde. Hij speelde op dezelfde positie als ik, maar dan met een sierlijkheid die ik niet heb. Zoals hij mensen voor het doel kon vrijzetten, fantastisch! Zelf ben ik meer een loper. Zolang er niet gefloten wordt, blijf ik gaan. Dat is deels erfelijk bepaald, hoor. Ik heb een grote longinhoud en daardoor van nature ook een goede conditie."

Heeft u het naar uw zin bij Feyenoord?
"Het is nu mijn vijfde seizoen, maar ik wil er graag nog een hele tijd blijven. De club heeft net een nieuw complex gekregen, dus het voelt een beetje als een nieuwe omgeving, maar dan wel een waar ik iedereen ken. Zelf ben ik helemaal gek van Spanje, dus als ik écht mocht kiezen, ging ik naar Barcelona. Maar ja, je moet wel een beetje realistisch blijven. Tot die tijd probeer ik tijdens trainingen soms Spaans te praten. Ik speel met voetballers uit Peru, Australië, Scandinavië, noem maar op. De voertaal is Engels en Nederlands, maar het is nooit weg als ik me ook in het Spaans goed kan redden."

Wat gaat Feyenoord dit seizoen doen?
"Kampioen worden, natuurlijk! We moeten er gewoon voor zorgen dat we in het begin zoveel mogelijk punten halen en dat we dan zo lang mogelijk mee blijven doen. Zelf hoop ik veel in de basis te spelen, maar ja, dan moet ik Van Persie eerst passeren. Het zou mooi zijn als jullie die even voor me kunnen uitschakelen, jongens. (weer die knipoog)

Houdt uw dochter ook van voetbal?
“Faye is nu drie jaar oud. Ik heb haar wel eens meegenomen naar TAVV, maar ik betwijfel of ze een oranje leeuwin in de dop is. Eerlijk gezegd wilde ze al na vijf minuten weer naar huis. Ik vind het trouwens wel heel erg gaaf wat het Nederlandse vrouwenelftal heeft klaargespeeld. Laatst speelden de Nederlandse mannen tegen Slowakije, en volgens mij trokken de Oranje Leeuwinnen op datzelfde tijdstip toen voor het eerst meer kijkers. Het zijn nog wel twee gescheiden werelden, maar ik vind het goed dat voetbal voor meiden zo in opkomst is.”

Speelt u wel eens FIFA?
“Nee, nooit. In 2012 heb ik wel de game Voetbalmanager aangeschaft, omdat ik daar voor het eerst met mijn eigen naam in voorkwam, als speler. Weet je wat ik wel vaak speel? Fortnite! Daar blijf ik graag een avondje voor thuis, met m’n headset op lekker spelen met mijn vrienden. Best wel verslavend, hè?”

Oh vet! Wat is uw Fortnite-name?!
“Jammer jongens, maar die ga ik helaas niet verklappen, ook niet aan jullie. Ik ben er trouwens ook helemaal niet zo goed in. Als no-skinner met een battlepass lijkt het nog wat, maar jullie zouden me zó inmaken.”

Wie gaat het WK winnen?
“Ai, dat is tricky, want als dit interview verschijnt, is de winnaar al lang bekend. Maar vooruit dan: ik zet mijn geld op Spanje, ook al spelen ze nu nog niet zo goed. Ik heb vertrouwen in ze. Ze moeten nog een beetje in het toernooi groeien.”

Hoe lang wilt u nog doorgaan met voetbal?
“Ik ben nu 29 jaar, dus ik hoop dat ik nog zo’n vijf jaar kan voetballen. Ieder jaar is meegenomen, want ik ben nog altijd gek van het spelletje. Trainer worden is niks voor mij; ik vind het veel te leuk om zelf te ballen, met de jeugd ofzo. Ik heb destijds fiscale economie gestudeerd en dat vond ik echt interessant, maar ik zie mezelf niet meer een hele dag op kantoor zitten. De toekomst ligt dus nog gewoon open.”

En dan wordt het langzamerhand tijd om op te stappen. Jens eet die avond namelijk bij z’n moeder en daar wil je dus echt niet te laat komen:

Daarom nam je net zeker geen taart?
Precies, als ik mijn bord niet leeg eet, dan zwaait er wat! Ze maakt een heerlijk pasta met kip, mijn lievelingseten, maar vanavond is het gewoon een wokschotel. Als we trainen, moet ik op mijn voeding letten. Dan is het wel zo gemakkelijk dat ik bij haar kan aanschuiven, dus nu moet ik echt gaan jongens, bedankt. Ik wil niet te laat komen, want dan moet ik afwassen.”