• Alphense Boys JO11-3 terecht kampioen, na een geweldig seizoen!

    Onrustig slapen…
    Al voor de wekker wakker…

    Nee, niet mijn zoon die vandaag zijn officiële kampioenswedstrijd met Alphense Boys JO11-3 moet spelen tegen uitgerekend Alphense Boys JO11-1, maar zijn vader, die dit verslag schrijft, overkomt dit. Is het de spanning van de kampioenswedstrijd die zorgt voor gerommel in de buik?

    Hoe dan ook, het zorgt er voor dat ik maar alvast een stukje over onze aanstaande kampioenen ga schrijven. Na de 0-4 winst vorige week van onze mannen bij DWO zijn er hele grote stappen gezet richting het kampioenschap. Alleen Nootdorp JO11-1 kan ons nog inhalen, maar dan moeten wij de laatste twee wedstrijden geen punten meer halen en zij qua doelpunten uit hun slof schieten; we staan namelijk 6 punten voor en hebben 12 doelpunten meer. De laatste wedstrijd van het seizoen is wel tegen Nootdorp.
    Maar vandaag op het hoofdveld van Alphense Boys moet het gebeuren tegen onze JO11-1 onder leiding Hatim Noura waar eerder dit seizoen moeizaam met 3-1 (0-1 bij rust) van gewonnen werd.

    Onze jongens hebben dit seizoen in de hoofdklasse fantastisch gepresteerd. Alle teams werden aan de zegekar gebonden; er waren alleen 2 kleine verliesbeurten tegen Meerburg en Noordwijk (zonder wissels). Ook de BVO’s hebben gezien dat deze jongens wel aardig kunnen ballen en er waren oefenwedstrijden tegen Ajax (JO10), PSV (JO11) en Utrecht (JO11). Ook in deze wedstrijden bleven de boys kaarsrecht overeind en lieten hun kwaliteiten zien. Wel zijn we na dit seizoen 2 helden kwijt. Levy en Thijs gaan hun geluk bij Sparta beproeven. Daarmee zijn we helaas ook gelijk de trouwste supporters, de opa’s van Thijs, kwijt. Zij hebben dit seizoen nog geen training of wedstrijd over geslagen; geweldig natuurlijk!

    Dan komt mijn zoon ook al vrij vroeg zijn bed uit. Het ontbijt gaat nog redelijk rustig, maar daarna bespeur ik onrust. Als zijn moeder beneden komt zingt hij uit volle borst Lalalalala Alphense Boys….
    We gaan eerst nog maar even kijken bij vriendje Frenk die vandaag met de JO9-3 bij Bernardus uit, ook de kampioenswedstrijd heeft. Zij moeten winnen om eerste te worden. F3 verliest helaas met 2-0 en wordt helaas geen kampioen.

    Diverse ouders hebben voor deze beslissende wedstrijd de nodige inkopen gedaan; een kampioenstaart, spandoek, kinderchampagne, etc. Het is er allemaal!

    En dan komen die kleine mannetjes onder de hoofdtribune vandaan het hoofdveld oplopen. Zie ik toch wat bleke smoeltjes….
    De succesvolle coaches zijn Martijn Teljeur en Dimitri Hansen. Zij beginnen met hun beide kinderen, toekomstige Spartanen, op de bank. Achterin Sami op rechts, Yassine, Twan en Serua op links. Midden: Bryan, Joshua, Senne en voorin Jesper. Op doel uiteraard Vince.

    Omdat ik na de eerste helft mijn aantekeningen ben kwijt geraakt, moet ik in mijn geheugen griffen, maar gelukkig filmt een vader van de JO11-1 vrijwel al hun wedstrijden in het geheel en kan ik ’s-avonds nog even door het videomateriaal lopen waardoor ik exact weet wat ik eerst dacht te weten…

    Namelijk ruim 12/13 minuten aftastende ploegen waarbij de JO11-3 al een aantal kansjes krijgt via Bryan en Jesper en duidelijk de duimschroeven steeds meer aandraait bij hun clubgenootjes. Achterin staat het prima met Yassine als laatste man. Door een blessure van Sami komt Levy in het veld. Na die 13 minuten is de opening via onze snelle vleugelspeler Senne, die al vaak beslissend is geweest dit seizoen. Hij krijgt een prachtige assist van Jesper en scoort vrij eenvoudig de bevrijdende 0-1. In de 18e minuut komt Thijs voor Joshua en de boys blijven netjes voetballend druk zetten. In de 21e minuut is het Senne die Jesper in de diepte aangeeft waarbij Thijmen, de keeper van de JO11-1, de bal langs hoort suizen, 0-2 (want we spelen uit tegen onze JO11-1…).
    Tussen de doelpunten door schreeuwt een supporter van JO11-3 bij een inworp “inworp Alphense Boys”, hetgeen natuurlijk hilariteit op de tribunes oplevert.
    Op de tribune zit Amin met zijn ouders om de E3 aan te moedigen, hij verliet “ons” vorig jaar om bij FC Utrecht te gaan voetballen en hij was op de hoogte van de kampioenswedstrijd.
    Een foutje achterin bij onze tegenstander wordt genadeloos afgestraft als wederom Jesper de bal terug legt en Levy vanaf een metertje of 20 de bal in de bovenhoek knalt, hetgeen op de tribune weer veel gejuich oplevert, 0-3. Dit wordt ook de ruststand ondanks een 5e doelpoging van Bryan, door Twan met een steeklobje de diepte in gestuurd, die voorlangs gaat.

    Na rust gaan de jongens door waar ze gebleven zijn. Ze spelen de bal lekker rond en kijken goed of ze de vrije man kunnen vinden. Serua, die weer sterk speelt, heeft plaatsgemaakt voor Sami, die weer kan spelen en Joshua komt voor Bryan in het veld. Ook dat levert weer resultaat op, want in de 34e minuut kan Joshua van dichtbij de keeper verschalken voor de 0-4.
    In de 35e minuut krijgt JO11-1 hun grootste kans als Deverol alleen voor Vince wordt gezet, maar zijn schot weet Vince knap tegen te houden. In de 40e minuut is het weer raak. Levy speelt Joshua in de diepte aan, hij geeft voor en de keeper tikt de bal weg voor de voeten van Jesper en dit soort kansjes is aan hem besteed, zijn 2e voor de 0-5 dus. Nog geen 2 minuten later trapt Vince de bal diep op Senne, die afschuift op de meegelopen Jesper, man van de wedstrijd met 3 doelpunten en 2 assists, die helemaal los is en de 0-6 scoort. Voor de E1 is het daarna niet makkelijk. De kansen rijgen zich aaneen en tot overmaat van ramp wordt een voorzet van Senne in de 43e minuut achter de eigen keeper gekopt, 0-7. De laatste komt van Joshua, die een corner van Bryan van dichtbij achter de keeper rommelt, 0-8.
    Hierna kabbelt de wedstrijd naar het einde en als de scheidsrechter affluit, dan gaan de jongens met elkaar uit hun dak en komen ze een groet brengen aan hun trouwe publiek.

    Paul Bahlmann laat de kinderen bij de dug-out op de grond plaats nemen en feliciteert hen waarbij ze allemaal een medaille, oorkonde en kampioensshirt en natuurlijk de overbekende, op grote afstand al zeer zoet ruikende, kinderchampagne krijgen. Onder de douche gaat het zingen en dansen verder.

    In de kantine staan de jongens op de tafels als het ‘WE ARE THE CHAMPIONS’ door de luidsprekers schalt en de overheerlijke patat en kroket/frikandel komt daarna ook nog voorbij. Als toetje komt er nog een taart met een foto van het team erop! Een mooie afsluiting van het weer prachtige voetbalseizoen. Dimitri en Martijn hebben het weer geweldig gedaan met de mannen. De groep zal nu zonder Levy, Thijs en Jesper en de bijbehorende scharefans verder moeten en dat zal best wennen zijn.