• Huzarenstukje D2 tegen koploper UVS

    50.
    50 tinten grijs?
    Nee, ik ben net een paar dagen 50 jaar als ik dit stukje schrijf.
    Niet belangrijk, maar als schrijver van dit stuk merk ik het wel…
    Na nog even snel wat lekkernij te hebben gekocht bij een plaatselijke supermarkt, haal ik een teamgenootje van mijn zoon op en gaan we op naar Leiden, waar de koploper UVS zijn thuiswedstrijden speelt.

    De ongeslagen koploper moet ik zeggen. Helaas kwamen onze jongens vorige week een beetje schlemielig uit de winterstop en verloren zij redelijk kansloos van Foreholte met 0-4. Zij counterden op een sneeuwveld knap naar de winst.

    Hierdoor stond de wedstrijd tegen UVS in een wat ander perspectief. Het gat met de nummer 1 is gewoon te groot om in de rest van de competitie te dichten…..waarschijnlijk. Of toch niet?
    UVS speelde tot op heden in de competitie slechts 2x gelijk, tegen Forum Sport en Wilhelmus. Tegen beide ploegen wisten wij de 3 punten binnen te slepen. In ons geheugen nog de thuiswedstrijd tegen UVS waarbij de Boys met maar liefst 0-8 werden afgedroogd en elke fout van de boys in die wedstrijd knap door hen werd afgestraft.

    Coaches Robin Stolwijk en Roel van Holstein sturen de volgende jongens naar de aftrap. Verdedigend vlnr Tommie, Joep, Tycho en Noe. Middenveld Aldo, Wessel en Jarno. Voorin staat Adil op links en Nordin op rechts met centraal onze spits Mo. Mike is de keeper, omdat Niels helaas door ziekte er niet bij kan zijn. Op de bank nemen deze keer plaats Larrick, Jordy, Chase en Evan.
    Om UVS te bestrijden zet Robin met Wessel voor de verdediging een fysiek sterk blok neer. Dit plan lijkt goed te werken. De Boys doen in de beginfase niet onder voor UVS en zijn zelfs beter. De eerste grote kans van de wedstrijd is dan ook voor ons als Adil een mooie steekpass geeft aan de linkerkant in de 16, maar Mo schiet de bal tegen de lange keeper met zijn uitschuifarmen aan.
    Helaas komen we al redelijk vroeg in de wedstrijd met 1-0 achter als de bal niet zuiver wordt ingespeeld naar het middenveld en UVS kan overnemen. Zij straffen de fout genadeloos af, 1-0. Toch wel een domper als je naar het goed verzorgde spel van de Boys kijkt, maar UVS is ook echt een goede ploeg.

    De Boys proberen de draad weer op te pakken en gaan weer door waar ze gebleven zijn. Strijden voor elke meter en af en toe versieren ze een corner, waar overigens niet heel veel gevaar uitkomt. Tien minuten later is er balverlies en speelt UVS snel hun rechtsvoor aan die mooi naar binnen snijdt en de 0-2 binnenschiet. Ook daarna blijft de ploeg van Robin goed opbouwen, maar UVS voetbalt met de 2-0 voorsprong wat makkelijker en probeert de boys te intimideren met af en toe harde tackles waar bij de scheidsrechter uiteindelijk ook een gele kaart geeft aan een uvs-speler als hij een overtreding tegen Mo maakt.


    De 3-0 voor UVS is ook een tegentreffer die je niet verwacht, maar deze ligt wel in de lijn met het verloop van de wedstrijd. Als de boys naar de kleedkamer gaan lijkt de wedstrijd al gespeeld. Deze berusting zie je ook terug bij de meeste ouders, op een zekere Kees (vader van Jarno) na die verwacht dat ze nog terug zullen komen. De thuiswedstrijd tegen UVS stonden we bij rust 4-0 achter en kwamen er nog 4 bij, dus voor mij is het duidelijk dat je hoopt dat de boys niet weggespeeld gaan worden, ondanks het behoorlijke veldspel in de eerste helft.
    Ook bij de Boys in de kleedkamer zijn er nog wat opbeurende woorden voor spelers die balen en zet Robin zijn wissels in, maar 3-0 tegen de koploper lijkt een uitgemaakte zaak.

    In de 2e helft gaat Larrick linksachter spelen en Jordy op rechts. Chase gaat linksvoor met Evan daarachter op links midden. Omdat Joep er uit gaat, gaat Wessel centraal spelen en Noe voor de verdediging.
    Het wedstrijdbeeld is niet gewijzigd. De Boys zijn iets sterker, maar UVS heeft laten zien in de omschakeling toe te kunnen slaan. Onze backs hebben de opdracht wat meer in positie te blijven en alle spelers knokken zich weer wezenloos. Er worden opvallend veel duels hard maar fair aangegaan, maar nog gewonnen ook. Als er een jury zou zijn zoals bij boksen, dan gingen de punten naar onze boys. Maar het staat nog altijd 3-0 en dat is wat telt.

    Dan krijgt de D2 een zetje in de rug als de keeper van UVS na druk zetten van Nordin de bal niet goed weg krijgt en Mo dit buitenkansje benut, 3-1.
    Robin wisselt Joep weer terug waardoor Wessel weer op het middenveld komt. Het middenveld van UVS lijkt niet meer onaantastbaar en er zijn diverse irritaties zichtbaar bij diverse van hun spelers. Ze zijn duidelijk niet gewent om afgetroefd te worden. Niet lang daarna krijgt de UVS spits na een harde tackel op Evan een gele kaart, maar de boys ontkomen niet aan een gele als Larrick een overtreding begaat (hij raakt daarbij ook nog vooral zijn eigen speler Mo, maar hij kan gelukkig verder).
    We worden sterker en sterker en via een mooie aanval waarbij Mo diep gaat en voorgeeft op Wessel, komen we op 3-2 als Wessel, die goed meegelopen is, de bal beheerst langs de keeper binnen schiet.

    De ouders van beide teams gaan zich sportief roeren, waarbij de boys supporters steeds fanatieker worden en voelen dat er wat te halen valt.
    Belangrijker is dat ook de jongens in het veld dat merken en dat is zeker het geval. Er wordt bij vlagen knap gecombineerd en via snelle uitvallen naar zijkanten (Chase of Nordin) of de diepte gezocht waarbij Mo de ballen goed vasthoudt en goede voortzettingen heeft.

    En dan krijgen we 5 minuten voor tijd de beloning. De scheidsrechter geeft een vrije trap op een mooie afstand van het doel voor een linkspoot. Joep schiet de bal, maar de grote keeper van UVS heeft een magnetiserende uitstraling en hij lijkt de bal te vangen. Helaas voor hem, maar gelukkig voor ons, kan hij de bal niet klemmen en Mo, zoals een echte spits betaamt, tikt de bal binnen tot frustratie van het team van UVS. Ze zijn het nu echt kwijt en in de resterende minuten zoeken de Boys nog naar die ene kans voor de 4-3 en die komt er als Chase netjes wordt ingespeeld, hij keurig zijn man plus de laatste man voorbij gaat en daarna de bal terug legt op de alweer meegekomen Wessel, maar hij schiet de bal helaas over het doel. De scheidsrechter fluit daarna af en er zijn veel emoties zichtbaar op het veld.

    De Boys juichen om het alsnog behaalde punt en resultaat. UVS voelt de pijn van een comfortabele voorsprong alsnog prijsgeven. Sport is dan pure emotie.

    Hoe dan ook de Boys hebben weer stappen gemaakt, een puike pot gespeeld en vooral heel belangrijk veerkracht getoond. Op naar Feyenoord (woensdag 22 februari om 18.00 uur op Varkenoord Rotterdam) en Zeeburgia (zaterdag 25 februari om 12.00 uur te Amsterdam).

    Vrijwel iedereen dacht bij rust al dat het klaar was. Alleen die ene Kees geloofde nog in de ommekeer en hij kreeg gelijk. We zullen deze Kees dan voortaan als mascotte naar alle wedstrijden mee nemen en als beloning krijgt hij dan bij het D2-Paastoernooi in Spanje een Cerveza extra…