Van de 0!
Verslag 3 december 2016 Alphense Girls MO19-1 thuis tegen VDL MO19-1

Vooraf maar eens ff bijpraten
Want er is veel te vertellen. De stukkiesschrijvert heeft het er wel mooi bij laten zitten. Heel veel wedstrijden gespeeld, maar geen verslag gemaakt! Schaam je!
Nou; waar beginnen we? De laatste wedstrijd nog van de bekercompetitie. De wedstrijd werd thuis gespeeld tegen Graaf Willem uit Wassenaar. Dit was echt een voetbalgevecht. Een knap combinerend Graaf Willem en een verbeten en onverzettelijk Alphense Girls. In deze wedstrijd verloren we Fabiënne met een knieblessure en er waren al wat meiden niet meer helemaal fit. Dit was een flinke aderlating! Toch was het Fleur die onze meiden op 1-0 zette. Daarna werd er een hevig gevecht geleverd om een resultaat. Graaf Willem kwam 30 minuten voor tijd op gelijke hoogte en toen waren beide teams helemaal aan het eind van hun latijn. Het gevolg was dat er over en weer grote kansen waren om toch de wedstrijd nog winnend af te sluiten. Graaf Willem nog voor een bijna leeg doel op de paal. Onze girls op de lat en een aantal mooie schoten van Annelijn en Fleur. Toen de rookwolken waren opgetrokken was de stand 1-1. Smetje op het blazoen van Graaf Willem was vooral het gedrag van de supporters waarvan er zelfs één door de scheidsrechter werd weggestuurd. Onze girls waren door deze uitslag op de tweede plaats achter VEP in de bekercompetitie geëindigd, maar waren wel als enige team ongeslagen! Super knap gedaan, meiden! Gefeliciteerd met deze prestatie!

Door de KNVB werden onze meiden ingedeeld in de hoofdklasse. Normaal gesproken iets om blij over te zijn, maar door het enorme aantal zieken en geblesseerden mocht van ons de winterstop al een maand geleden beginnen. Er zijn gewoon teveel langdurig zieken en geblesseerden. Dit is dan ook de reden dat uw schrijver het moeilijk heeft om een geinig stukkie te maken. Het is gewoon niet leuk om steeds die hele ziekenboeg week-in week-uit te moeten melden en voor de betrokken meiden is het al helemaal niet leuk. De uitslagen maken hierbij niets uit. We voetballen nu al weken om alles wat we overhebben, heel te houden. De trainers zijn de eerste competitiehelft maar als een soort oefenperiode gaan zien. Ik ga alle geblesseerden en zieken niet noemen, maar al deze wedstrijden zijn er maar 7 of 8 meiden helemaal fit geweest. Maak dan maar eens een opstelling! Dat Johan er toch steeds in slaagt, is een compliment aan hem en aan Marcel. Dat meiden in één wedstrijd noodgedwongen op soms wel 4 posities hebben gestaan, is en groot compliment naar alle meiden toe! Daarnaast zijn we blij met de hulp uit de MO19-2 en de MO17-1. Fijn dat we elkaar helpen!

De eerste wedstrijd was tegen Barendrecht. Niet echt een team om van onder de indruk te zijn, maar toch stonden onze meiden met de rust al met 0-3 achter. Een compleet nieuwe situatie eigenlijk voor ons team, dat doorgaans weinig goals tegen krijgt. Na rust scoorde Kim uit een pingel 1-3 en was Fleur met een vrije trap (net over) nog dicht bij de 2-3. Uiteindelijk ging de wedstrijd met 1-5 verloren. Dit soort uitslagen gaan vaker langskomen helaas.

De week erna ging het richting Capelle naar SVS. Het eerste half uur ging het best aardig, maar toen viel uit een corner de 1-0. Voor rust werd het nog 2-0 en waren onze meiden niet in staat een vuist te maken. Nadat hij de eerste helft redelijk anoniem gefloten had, besloot de scheidsrechter om in de tweede helft ook maar eens zijn stempel op de wedstrijd te gaan drukken. Hij voerde een soort one-manshow op en dat ontaardde in veel discussies. Vooral Kim luisterde geduldig naar zijn preken. Er mocht niet meer gesproken worden, zelfs coachen van je teamgenoot zou al geel opleveren! Deze man verzon zelf zijn regels. In de tussentijd liep SVS uit naar 4-0 en gaf de scheidsrechter nog een buitenspeldoelpunt cadeau. 5-0 en laat verder maar zitten!

Op 19 november werd de uitwedstrijd tegen Graaf Willem gespeeld op een hockeyveld en lag er een aantal holes van de plaatselijke golfbaan direct naast het veld. Het blijft wel Wassenaar natuurlijk! Er waren maar 11 speelsters en binnen 10 minuten was er al een flink probleem met de hamstring van Sanne. Toch bleef ze in het veld en speelde ondanks de pijn één van haar beste wedstrijden. De eerste helft werd eigenlijk beheerst door onze meiden. De beste kansen waren voor Fabiënne en Fleur, maar helaas wilde de bal er niet in. Graaf Willem probeerde het wel, maar hun spel was erg eenzijdig en de angel werd vakkundig door onze meiden uit hun spel gehaald. Toch kwamen zij op 1-0 na een mooie diepte pass. Binnen 5 minuten was het Fleur die de gelijkmaker in het doel schoot na geknoei met rondspelen van de bal in de achterhoede van Graaf Willem. Vlak voor rust viel Sophie uit. De tweede helft werd dan ook gestart met 10 speelsters en Graaf Willem probeerde door te drukken. Dit lukte steeds niet o.a. door een aantal goede reddingen van Tamara. Verder vlogen al hun schoten ruim naast het doel. Na een actie van Fleur, was het Jenita die de bal op doel schoot, maar helaas zat de lat in de weg van zelfs een voorsprong. Een kwartier voor tijd ging het echt niet meer met Sanne en moesten de meiden met 9 speelsters verder. De bal was uitgeschoten om verzorging mogelijk te maken. Graaf Willem hield de ingooi voor zichzelf en de 2-1 werd gevierd. Lekker sportief denk je dan op zo’n moment, maar dat zie je dus echt fout! Als je dat namelijk denkt, wordt het tijd om aan je learning curve te gaan werken! Dat was tenminste het commentaar van een plaatselijke toeschouwer. Het zal allemaal wel! Wij noemen dit onsportief! Om de feestvreugde voor Graaf W te W verder verhogen vlogen nu ineens wel 2 schoten van afstand het doel in. 4-1 verlies en dit was absoluut geflatteerd. Aardig was wel weer dat een toeschouwer na afloop via Marcel liet weten dat onze meiden een groot compliment moesten krijgen voor hun strijdlust. Dat is dan wel weer geinig. Wij waren ook erg trots op onze meiden. We hebben echt van jullie genoten ondanks alle tegenspoed. Alles wat jullie hadden, hebben jullie in de strijd gegooid en Noah was nog nooit zo moe geweest!

Daarna hoopten we dat de lijn van Graaf W zou worden doorgezet in en tegen Hillegom. Er waren meer meiden dan de afgelopen weken en het complex was schitterend. Helaas ontbrak het een beetje aan felheid in het eerste half uur. Door net niet scherp te zijn, kwamen de girls met 2-0 achter. Na weer wat omzettingen van onze kant en gerommel in de achterhoede van Hillegom, was het Fleur die dit afstrafte. 2-1 en nu was nog alles mogelijk tegen dit team. Na de rust besloot de scheids ook eindelijk iets beslissends te gaan doen. Eerst de handsbal laten lopen die leidde tot de 3-1. Daarna geen pingel te geven voor de handsbal in het strafschopgebied van Hillegom en na de 4-1 nog een pingel te geven voor iets dat misschien nog wel 2 meter buiten de 16 meter gebeurde. Geen sterke wedstrijd van onze kant, maar hoe beslissend kan je als scheidsrechter zijn!

Uhhh, waar zitten we nu? 3 december? Hèhè! Eindelijk! De wedstrijd van vandaag! Beduidend minder speelsters dan vorige week vanwege terugslagen en ander malheur. 9 speelsters wel te verstaan. Sylvana van de MO17-1 keepte en Julie van de MO19-2 en Ofina van de MO19-2 die een helft kon meespelen, hielpen ons uit de brand. Bedankt meiden!
Ondanks al onze verliespartijen speelden we tegen een ploeg die nog laatster (heel slecht Nederlands, maar nummer laatst is ook niet correct, want dat is geen nummer!) stond dan onze girls en dat was VDL. We zouden wel zien hoe het zou gaan lopen en wie de rode lantaarn zou krijgen van de hoofdklasse.
Meteen vanaf de aftrap zochten onze meiden de aanval en werd het direct paniekerig in de achterhoede van VDL. Duidelijk was dat de voorhoede met een meisje uit het middenveld het sterkste deel van dit team was, dus moesten onze meiden op hun helft zien te gaan spelen. Zoals gezegd, lukte dit in het begin erg goed. Lizzy, Fleur en Fabiënne stichtten steeds gevaar en al binnen 10 minuten draaide Lizzy zich vrij na in het strafschopgebied en schoof de bal netjes langs de keepster van VDL in de verste hoek. Yeah! 1-0 Lekker Liz! Onze eerste voorsprong in de nieuwe competitie!
Na een fraaie uitbraak over veel schijven, kwam de bal laag voor. De keepster van VDL maaide langs de bal en Fabiënne was er als de kippen bij om haar goaltje mee te pikken. Wow! 2-0! Dat gaat goed zo, meiden! Doorzetten maar!
Dit was wel sneu voor de keepster van VDL die verder een prima wedstrijd keepte.

VDL probeerde vooral over hun rechterkant gevaar te stichten en Esther kreeg het druk. Esther speelde een puike wedstrijd en wordt steeds beter als verdediger. Gaat goed hoor, Es! Sophie vulde ouderwets de gaatjes en Kim gaf niets weg. Annelijn had iets minder werk, maar zij was de tweede helft aan de beurt na een wisseling van de buitenspeelsters. Het tempo lag weer hoog en dan zie je dat spelen zonder wissels erg riskant is. Maaike werd een aantal keren hard op haar enkel geraakt en was ook nog eens duizelig. Er werd ouderwets met krachten gesmeten. Als dat maar goed gaat!
Ondertussen zagen we Fleur in de mandekking lopen. Regelmatig stond ze naast Kim, want VDL gooide alles op de aanval om de aansluitingstreffer te forceren. Het leverde wat spannende momenten en aardige schoten van afstand op, maar de verdediging stond goed opgesteld. Het middenveld moest helaas vaker terug dan ons lief was en zodoende kon er niet zoveel meer op de helft van de tegenstander gevoetbald worden. Toch was Fabiënne met 2 mooie rushes weer bijna ouderwets op dreef. Helaas ontbrak het nog aan de goede afwerking om de overwinning al eerder binnen te halen. Nu bleef het spannend. Met 2-0 op het bord, werd de kleedkamer opgezocht.

Veel meiden zaten er al aardig doorheen en Sophie werd zo duizelig en misselijk dat ze met Marcel in de kleedkamer moest achterblijven. Om wat frissere lucht te happen heeft Marcel haar mee naar buiten genomen. Later is Sophie nog 10 minuten als spits ingevallen. Het blijven allemaal bikkels natuurlijk!
Ofina was ondertussen binnen komen hollen en kon direct door, de wei in.

Waar je een golf van aanvallen verwachtte, startte VDL vrij mat en konden onze meiden weer aan aanvallen denken. Ofina was dicht bij een doelpunt en ook Fleur en Fab waren dicht bij een goal. Ofina kwam even niet meer op adem en moest naar de kant. Verder maar weer met 10 meiden dus! Dat begint te wennen. Jenita en Fabiënne maakten veel meters in het middenveld. Fleur knokte zich steeds tussen 2 speelsters in en deed wat ze kon. Toch pakte VDL het initiatief weer, maar dankzij alle inzet van onze girls werden er niet veel grote kansen weggegeven. Sylvana stond rustig in het doel en had nog een mooie safe op een schuiver richting de verre hoek. Toch was het ineens raak. Met een mooi schot verraste de rechtshalf van VDL iedereen en bracht de spanning met nog 20 minuten te gaan, terug in de wedstrijd. Oei! Dat wordt nog een tijd lang billenknijpen! Het spel werd er niet rustiger op en veel ballen werden te snel ingeleverd bij de tegenstander waardoor de meiden onder druk bleven staan. Wel nog een mooie vrije trap van Annelijn, maar haar floater ging net over het doel van VDL.

Het spelbeeld bleef een beetje hetzelfde, maar Lizzy en Kim controleerden het centrum van de verdediging. Er kwam geen muis meer door en Ofina was ook weer terug tussen de lijnen. 15 minuten voor tijd leek Fabiënne met een mooie rush op weg naar de beslissing. Helaas schoot ze tegen de keepster aan en bleef VDL in leven. Blijkbaar geschrokken van deze tegenstoot, zakte VDL iets verder terug en dat gaf weer lucht aan de verdediging. Er kon weer worden opgeschoven en rust en overzicht kwamen terug in het spel. Maaike kon een aanval opzetten en via een aantal schijven kwam de bal op links bij Jenita. Zij legde de bal voor de rand van het strafschopgebied en Julie was meegelopen om de aanval te ondersteunen. Zij zette haar voet onder de bal en met een prachtige lob verdween de bal over de handen van de keepster in het doel. Yeah! 3-1! Mooie goal Julie! Goed gespeeld meiden! Nu niets meer wegegeven!
En er werd niets meer weggegeven! Met 3-1 werd de eerste overwinning in de hoofdklasse binnengehaald. Gevierd werd er nauwelijks, want zowel de MO17-1, als de MO19-2 stonden alweer op het punt te beginnen. De opluchting om van de 0 af te zijn overheerste.

Complimenten, meiden! Wederom geknokt voor een resultaat en alles gegeven. Overigens hebben de trainers jullie ook na de verloren wedstrijden gecomplimenteerd. Aan jullie instelling heeft het nooit gelegen. Het zit ons met alle zieken en geblesseerden gewoon even niet mee! Hierbij wil ik alle meiden die in de lappenmand zitten, beterschap en veel sterkte met het herstel wensen! We missen jullie en hopen dat we na de winterstop met z’n allen weer kunnen laten zien dat als we fit en compleet zijn, jullie best meekunnen op dit niveau!