Zaterdagochtend 9 december 2017. Met pen onderstreept in de agenda. Negen jongetjes zenuwachtig. Ouders en staf nog zenuwachtiger. De kampioenswedstrijd van de JO10-3 tegen ASW…
Een echte kraker want dit zijn de nummers 1 en 2 van de najaarscompetitie. De twee clubs zijn elkaar nog niet tegen gekomen. En nu staan ze tegenover elkaar op het koude veld 2 bij de Alphense Boys. Even leek het erop alsof de wedstrijd zou worden afgelast.
Maar om 9.00 klinkt het fluitsignaal van de aftrap. Wie wordt er na 50 minuten gehuldigd als kampioen?

De Boys lijken een beetje te slapen als ASW ten strijde trekt richting het doel van Tom. Soms zijn ze net iets feller als de Boys op het middenveld. De verdediging doet wat het kan maar kan helaas niet voorkomen dat ASW na een kluts voor het doel de bal in het net schiet. 0-1 achter. Dat is nog niet vaak voor gekomen in dit deel van het seizoen.
Maar de Boys geven niet op en herpakken zich. Beetje bij beetje wordt het voetballen door ASW ontnomen en strijden zich naar voren. De verdediging ruimt bijna elke aanval op. En dat gaat er fel aan toe. Slidings en bodychecks zijn nodig maar het blijft netjes.
De Boys komen er elke keer voetballend uit en worden ook gevaarlijker bij het doel van ASW. Alleen ontbreekt het aan geluk dat de bal er niet in gaat.
Echter na een overtreding van de Boys op 30 meter van het doel is het een speler van ASW die aanlegt en verwoestend uithaalt. De bal vliegt in een keer over Tom heen die er niks aan kon doen. 0-2 achter. Even lijkt het of de kopjes gaan hangen maar de volgende aanval is een hele mooie uit het boekje. Na een mooie voorzet van Shervin komt deze bij Nathan voor het doel terecht. Die wacht een hele lange seconde voordat hij heel droog over de keeper heen schiet. Boem! 2-1.
En de wedstrijd is weer open en de Boys krijgen meer energie en hebben de overhand. ASW komt niet meer aan voetballen toe. Tot 7 keer (!) toe krijgen de Boys na een uittrap de bal zo maar in de voeten maar helaas lukt het de Boys niet om er een goed gevolg aan te geven.
De scheidsrechter fluit voor de rust. Kinderen en de vele ouders langs de lijn kunnen even opwarmen.

Na de rust blijven de Boys aandringen op het doel van ASW. Maar helaas lukt het net niet. En niet alleen om de keeper van ASW uitstekend staat te keepen.
Nog even moet Tom aan de andere kant redding bieden op een hard schot van ASW. Maar veel gevaar kwam er niet. Het was voor ASW tegenhouden van de Boys. En onder luid geschreeuw van de ouders van de Boys tikken de laatste seconden weg. Dennis Captein die namens het bestuur klaar stond om de Boys eventueel te feliciteren weet genoeg als het laatste fluitsignaal klinkt. Onze Boys zijn nu nog niet kampioen. ASW wel.

De Boys vallen met tranen in hun ogen in elkaars armen. De coaches steken een hart onder de riem. De Boys verdienen alle complimenten voor de strijdlust en inzet en hele mooie momenten. Niet alleen vandaag maar ook alle wedstrijden en training. Trots is het woord wat zij zijn op de Boys klinkt het door de coaches.
Met opgeheven hoofd lopen ze naar de tegenstander en feliciteren ze met het kampioenschap. De penalty’s worden genomen en op weg naar de kleedkamer verschijnt er her en der een glimlach op de gezichten. Met luide muziek in de kleedkamer wordt er gedoucht. Sommige Boys zijn nog een beetje chagrijnig maar dat is logisch.

Volgende week zaterdag staat er weer een kraker op het programma: de tweede ronde van de bekercompetitie tegen Sportlust ’46 JO10-1. Ook daar verwachten we weer vuurwerk!