• Laatste wedstrijden JO15-3 en het kampioenschap

    Voor de winterstop verloren onze jongens twee wedstrijden met als gevolg dat we meer verliespunten dan Woubrugge en RVC hadden.
    We moesten echter nog twee keer tegen RVC spelen en hadden ook nog de returns tegen Woubrugge en Gouda in het verschiet. Genoemde ploegen waren de grootste concurrenten om het kampioenschap.
    De eerste twee wedstrijden na de winterstop waren thuis tegen de laag geklasseerde ploegen van respectievelijk Jodan Boys en Bernardus. Deze wedstrijden werden met 9-2 en 5-1 gewonnen. Bernardus bleek een stuk taaier dan in de uitwedstrijd en we konden pas in de loop van de tweede helft afstand nemen.
    Begin februari moesten we het thuis opnemen tegen het nog ongeslagen RVC en op dat moment de koploper. Deze ploeg kenden we nog van de bekercompetitie en de jongens hadden ze toen met 3-2 verslagen.
    Of het nu kwam door de twee trainingen die de JO15-3 gekregen hadden van o.a. de coach van JO17-1 dat weet ik niet maar ze speelden RVC in deze wedstrijd geheel van de mat. Na zeventig minuten ‘ballen’ stond het 6-0 en had RVC zijn eerste nederlaag te pakken.
    De volgende grote wedstrijd was uit tegen Woubrugge. Thuis hadden de jongens nog vrij kansloos verloren met 0-3. We gingen toen teveel de duels aan tegen het fysiek sterkere Woubrugge.
    Gelukkig verliep deze wedstrijd geheel anders. Met veel strijdlust en het zeer kort dekken van de Woubrugse spitsen stond het 3-0 voor Alphens Boys bij de rust. De tweede helft begon ook nog goed en Thierry scoorde met een ontzettend harde uithaal de 4-0. Na een kwartier in de tweede helft keerde het tij na een m.i. onterechte vrije trap voor Woubrugge: hieruit scoorde Woubrugge de 4-1.
    Op zich niets aan de hand maar toch werden de jongens onrustig en werd er niet meer goed gevoetbald. De bal ging niet meer rond en er werd onnodig vaak ‘een lange haal’ gegeven. Zo’n 10 minuten voor tijd scoorde Woubrugge de 4-2 en gingen we nog rommeliger voetballen. In de laatste minuut van de wedstrijd kreeg Woubrugge ook nog een penalty maar deze werd gelukkig niet verzilverd. Ik vraag me af hoe lang de scheidsrechter door had laten voetballen als de penalty er wel was ingegaan, maar nu floot hij vrijwel direct af.
    Ongeveer half februari werd het duidelijk dat we kampioen konden worden op eigen kracht als we de resterende wedstrijden allemaal zouden winnen. De returns tegen medeconcurrenten RVC en Gouda gingen eigenlijk, op de eerste helft tegen RVC na, vrij gemakkelijk en werden gewonnen met 6-1 en 5-1. Ook tegen Jodan Boys waren we duidelijk beter en werd er met 6-1 gewonnen.
    Vervolgens stond de wedstrijd tegen Rohda uit op het programma. Uit de verslagen op de site van deze ploeg was te lezen dat ze vaak sterk aan wedstrijden beginnen maar in de loop van de wedstrijd ‘in elkaar zakken’. Rohda begon zeer fel aan de wedstrijd en gaf ons nauwelijks tijd om in ons spel te komen. Eigenlijk legden zij in de eerste helft zoveel druk op dat er van onze kant geen rust in het spel kwam. Toch kreeg Rohda nauwelijks kansen al speelde de wedstrijd zich in de eerste helft grotendeels op onze helft af. Er was één zeer benauwd moment: vrije trap Rohda iets buiten de zestien....muur staat goed maar de Rohda speler trapt de bal richting de rechterbovenhoek van het doel....Koen ziet de bal gelukkig op tijd en met een mooie duik kan hij nog net z’n vingertopeen tegen de bal krijgen....gaat de bal er toch nog in....nee, tegen de lat getikt en de bal kan worden weggewerkt. Nog een noemenswaardig moment in de eerste helft: Jordy wordt eruit gerend door de back (eigenlijk de spits) van Rohda!!
    De tweede helft was geheel anders: Rohda had duidelijk zijn kruit verschoten en gaf veel ruimte weg. Jordy ging als centrumspits spelen en had een minder snelle man tegenover zich. Nadat Appie vrij snel in de tweede helft de 1-0 had gescoord werd het Jordy-time: 2-0 met een lobje over de keeper en 3-0 met een schitterende knal na een uitbraak. Uiteindelijk werd het nog 4-0 voordat er afgefloten werd.
    De laatste wedstrijd was tegen de ploeg waartegen gespeeld werd in de allereerste wedstrijd van de competitie: Be Fair. Bij winst zouden we kampioen zijn!
    Helaas moesten we uit spelen op een, op z’n zachtst gezegd, knollenveld. Dat mocht de pret niet drukken want na een ietwat onrustig begin kwam de doelpuntenmachine op gang en stonden we bij rust al 5-0 voor. De tweede helft werd er ontspannen gevoetbald en met Fahmi en Mees voorin afgesloten met nog 3 doelpunten: het kampioenschap was binnen!
    Na afloop was er de huldiging op het veld van Be Fair met champagne en een beker voor elke speler. Ook de kampioenschapsshirts en medailles ontbraken niet. Daarna werd koers gezet naar de AB kantine. Daar kregen de jongens taart (met elftalfoto erop) en patat.
    JO15-3 is kampioen geworden met 42 punten uit 16 duels met 82 doelpunten voor en 21 tegen.