In het sterk bezette veld van ploegen die 1e klasse of hoger speelde kwam de D6 ijzersterk uit de startblokken. Zaterdagmiddag werd er afgetrapt tegen Garenne Colombes, de Franse ploeg in de poule. Nadat bleek dat er op veld G werd gespeeld in plaats van veld D, hemelsbreed 1,5km er tussen, was de warming-up goed begonnen met een sprint van de jongens.

De maanden van voorbereiding van militaire precisie wierpen zijn vruchten af tegen de Fransen. De scheidsrechter zag een penalty in de uitstekende schwalbe van Ivan en werd feilloos ingeschoten door Owen die nog even aangeraakt werd door 'le keeper'... Na de wedstrijd voor de camera's bekende Ivan: \"Ik struikelde zelf...\".

In de tweede helft werd er vanuit de kluts na een corner ingeschoten door Charaf: 2-0
Ondertussen hadden de Fransen het team omgegooid en dat hielp, de Boys kwam er niet doorheen. Nadeel van een internationaal toernooi: je verstaat de tegenstander niet... De eindstand bleef 2-0.

De tweede wedstrijd tegen PPSC Schiedam startte als de eerste: met veel druk vooruit en aanvallend spel. Dat resulteerde in een mooie aanval in de tweede minuut tussen Owen en Mathieuw waar bij de eerste door de verdediging slalomde en bekeken inschoot. De druk werd opgevoerd op Schiedam maar dat resulteerde niet in doelpunten. Kansen waren er wel maar het geluk was deze wedstrijd niet aan onze zijde en af en toe moest er hard ingegrepen worden om Schiedam van scoren af te houden. Eindstand 1-0.

De derde en laatste wedstrijd voor de zaterdag was tegen WVV Winschoten. Een leuke ploeg die goed stoorde en voetballend weg kwam. De Boys lette even niet op en het net bewoog door de goal van Winschoten.
Onder aanvoering van de staf en het uitzinnige publiek werden de Boys naar voren geschreeuwd. Wat niet mee hielp was dat het veld meer leek op Belgische loopgraven uit de buurt van Ieper dan een voetbalveld met de juiste afmetingen en gemaaid gras...

De Boys verzonnen een list en stuurde Marcel in de diepte en die liet zich na een correcte schouderduw theatraal vallen in het strafschopgebied: pingel. Owen zette aan en schoot beheerst in: 1-1. Dat bleek ook de eindstand van deze verder sportieve wedstrijd. Waarbij de complimenten waren voor de trainer van WVV Winschoten die uitblonk in sportief en positief coachen langs de lijn. En niet onbelangrijk: de Boys zijn nog ongeslagen in het buitenland...

Na een korte nacht op de camping, zwemmen in de ochtend en 3 wedstrijden zou je verwachten dat de Boys uitgeteld waren toen we terug kwamen op het vakantiepark. Niets is minder waar, zelfs na de verrukkelijke pannenkoeken van de meegereisde ouders hadden de jongens nog genoeg energie om het park onveilig te maken. Het schijnt dat de bewaking van het park heeft ingegrepen om het verjaardagsfeestje van Thomas om 12 uur vroegtijdig te beëindigen. Het was lang onrustig in de caravans maar de laatste jongens deden rond 2 uur toch echt hun ogen dicht.

Eerste paasdagen was er een zoals er velen thuis zouden hebben gevierd: een paasontbijt met broodjes, eieren en natuurlijk pannenkoeken. De Boys hadden hun eerste wedstrijd pas om 14.30 en dus tijd zat om weer te gaan zwemmen! Energie genoeg toch?

De finales waren 'a different kind of cook'. Stuk voor stuk topploegen die wel op tijd naar bed waren gegaan. TOP Oss was de eerste tegenstander die middag. De wind was gaan aanzetten en de Boys speelde er tegen in met vele blessures in het team. De vlijmscherpe en snelle tegenstander, derde divisie, hadden dan ook twee minuten nodig om het doel te vinden. De Boys werden overrompeld in de eerste helft en de ruststand was 4-0. Dit team leek een maatje te groot maar toen gebeurde er iets. Een korte preek van Ronald in de rust deed wonderen. De Boys herpakte zich en vochten voor elke centimeter op het veld. En daardoor kwam TOP Oss niet meer aan voetballen toe. En het geluk was er nu ook met een schot op de lat en drie met naast geschoten door TOP Oss. De tweede helft werd moreel gewonnen door de Boys met 0-0.

De tweede finale werd gespeeld tegen een tegenstander die wij al eerder troffen: WVV Winschoten. Ditmaal waren de Winschotenaren de betere in de eerste helft en was de ruststand 2-0. In de rust werden er deze keer geen tips of aanpassingen besproken. Nee, het was belang welke pizza er gekozen werd: margaritha, salami of Hawaï. Tot grote hilariteit van het publiek van de tegenstander overigens. In de tweede helft leken de Boys in te kakken, het energieniveau van de Boys was laag. Totdat Ivan alleen op de keeper af kon gaan na een mooie pas van Owen en scoorde. De eindstand van 2-1 was terecht en de Boys en ouders snakte naar de pizza's.

In de lokale pizzeria werden 32 pizza's gebakken voor de ouders en kinderen. Giovanni en Paulo, de plaatselijke koekenbakkers liepen het vuur uit de sloffen om iedereen te bedienen. Met een grote glimlach en volle maag gingen wij weer terug voor de laatste wedstrijd om plaats 7 en 8. En de pizza calorieën hadden geholpen want de Boys stonden te popelen om de wei in te gaan.

Tegenstander was Overbos uit Hoofddorp en deze jongens waren een jaar jonger maar dat merkte je niet op het veld. Beide ploegen schuwden de duels niet en het fantastische publiek ging nog eens achter hun ploegen staan. Zelfs zo dat de scheidsrechter bij de sarcastische opmerkingen van het publiek hard moest lachen. Uiteindelijk bleken de ploegen na 30 minuten aan elkaar gewaagd te zijn: eindstand 0-0. De beslissing moest uit de penaltyserie komen. En helaas trok de D6 aan het kortste eind en verloren ze de penalty's.

Een verdiende achtste plaats was het resultaat van een heel gezellig, sportief en uitputtend weekend!

Niek