Van de week zag ik wat geschrokken ouders in de Whatsapp groep toen ik de vertrektijd bekend had gemaakt. Wij moesten om 7:15 vertrekken naar Noordwijkerhout voor onze wedstrijd tegen VVSB Jo9-02. Een tegenstander die wij niet konden onderschatten. De nummer 3 van de competitie en thuis hadden wij met 2-1 verloren. Wij kregen toen de complimenten voor ons voetbal, maar wij verloren op effectiviteit en kracht. Ondanks dat hadden wij het gevoel dat er wat te halen viel. Vorige week hadden wij koploper WVC keurig op 1-1 gehouden en daar was ook meer te halen.

In het voorgesprek hadden Niek en ik het erover met de jongens dat zij vanaf minuut 1 er moesten staan. Scherp en het toepassen van de 5 seconde regel, maar vooral: voetbal om de tegenstander heen en niet er doorheen.

Tijdens de warming-up viel helaas Kaj af. Hij had teveel last van zijn lies en kon niet voetballen. Heel erg jammer. Sterkte Kaj!

Na de aftrap gingen de Boys er meteen vol op. Een fysiek sterke tegenstander, maar wij deden er zeker niet voor onder. Sterker nog, wij waren de bovenliggende partij. Met goed voetbal werd constant de aanval gezocht. VVSB leek verrast en wist er in het begin geen raad mee. Wij kwamen dan ook verdiend op 0-1. Oscar schot van links op de paal waarna Gi alert inschoot. Daarna pikte Oscar zijn doelpunt mee met een schot van links hard in de linker hoek. Daarna veranderde het spel. Het werd allemaal wat onrustiger en de lange bal werd steeds meer gezocht. VVSB scoorde de 1-2 door een foutje van de verdediging. Jammer, want dat was niet nodig. De Boys toonde veerkracht, want niet lang daarna was het weer Oscar die met een bijna identiek doelpunt de pass van Adam afrondde. 1-3. Het spel golfde heen en weer en toen was het weer VVSB die een doelpunt maakte.

In de rust probeerde wij de rust terug te brengen in het spel. Dat begint bij Amine, de keeper. Durf de bal maar in te spelen bij de verdedigers. Misschien is het moeilijk, maar door dat te proberen zou er misschien meer rust in het spel komen. Gaat het fout, dan is dat niet erg. Want van fouten kan je leren.

Het leek te werken, maar VVSB tapte uit een ander vaatje. Ze hadden goed naar onze keeper gekeken. Tja, Amine is niet de grootste van het team weet je. Zij gingen van afstand hoog op ons doel schieten. Twee ballen vlogen hoog in het doel. Niets aan te doen, maar wel 4-3 achter. De Boys konden 2 dingen doen, namelijk: óf opgeven, want de wedstrijd had al veel krachten gekost, óf de rug rechten en voor de 4-4 gaan. Gelukkig kozen zij voor het laatste. De laatste krachten werden aangeroepen en de jacht op de 4-4 was geopend. Iedereen deed zijn stinkende best en het was Gi die zeer effectief de bal binnen schoot. Lekker hoor! 4-4 en dat was zeer verdiend. Maar daarmee was de koek nog niet op. De Boys gingen door. Misschien niet het beste samenspel, maar wel vol passie. De laatste 5 minuten waren hartstikke spannend. VVSB probeerde weer een lange hoge bal op doel, maar die redde Amine vakkundig. Maar wij kregen ook nog 2 mogelijkheden. GI schoot de bal van afstand op de lat en het was Mathijs die van afstand een afstandsbal in het zijnet schoot.

En wat was de conclusie van vandaag?
Hard gewerkt, minder gekregen dan verdiend!

Op naar AVV Alphen Jo9-01.